ترجمه متون درس نوزده عربی سال هفتم

ترجمه درس نوزدهم عربی سال هفتم

اِبْتِسامَةٌ:لبخند(خنده)

الأَخُ الصَّغیرُ: مَنۡ هوَ «کورُش »؟ الأَخُ الۡکَبیرُ:

هوَ شاعِرٌ. الأُمّ: لا؛ هوَ مَِلکٌ.

پسر کوچک: «کورش کیست؟ » پسر بزرگ:

او شاعر است. مادر: نه؛ او پادشاه است.

: أَیۡنَ مَدینَةُ «ِدزۡفول »؟ : إِنَّها فی بوشِهر. :

لا؛ إِنَّها فی خوزِستان.

شهر دزفول کجاست؟ در بوشهر است.

نه؛ در خوزستان است.

: کَمۡ عَدَدُ مُدُنِ إِیران؟ : تَقریباً سَبۡعونَ مَدینَةً. :

لا؛ أَکۡثَرُ مِنۡ أَلۡفِ مَدینٍَة.

تعداد شهرهای ایران چند تاست؟ تقریباً هفتاد شهر.

نه؛ بیشتر از هزار شهر است.

: هَلِ السَّماءُ زَرۡقاءُ حَقیقَةً؟ : نَعَم. : لا؛ لَیسَتۡ زَرۡقاءَ فی الۡحَقیقَِة.

آیا آسمان به راستی آبی است؟ بله. نه؛ به راستی آبی نیست.

: لمَنۡ هِذِه الصّورَةُ؟ : هِذِه صورَةُ فردَوسیٍّ. : لا؛ هِذِه صورَةُ الرّازیِّ.

این عکس کیست؟ این عکس فردوسی است. نه؛ این عکس رازی است.

: ماذا فی الۡقَمَِر؟ :( فیِه )؟

در ماه چه چیزی وجود دارد؟ (در آن )؟

الأُمُّ قَطَعَت الۡحِوارَ بَینَ الأَخَوَینِ وَ طَلَبَت السُّکوتَ مِنۡ الۡوَلَدِ الصَّغیِر.

مادر گفت و گوی بین دو برادر را قطع کرد و از پسر کوچک خواست که ساکت شود.

لکِنَّ الۡوَلَدَ الۡکَبیرَ قالَ لواِلدَِتِه: «عَفۡواً؛ یا أُمّی، عَلَیِه السُّؤالُ وَ عَلَیَّ الۡجَوابُ. لَنّی مُعَلِّمُهُ »

ولی پسر بزرگ به مادرش گفت: «ببخشید؛ مادرم، او باید سؤال کند و من باید

جواب دهم. چون من معلّم او هستم.

قالَت الۡواِلدَةُ: « أنتَ مُعَلِّمٌ عَجیبٌ. »

«مادر گفت: « تو معلّم عجیبی هستی.